Waarom neem je geen actie? Als ik met mensen praat, is een van de meest frustrerende dingen voor hen hun schijnbare onvermogen om actie te nemen. Ze hebben allemaal mooie dromen en ideeën en dingen die ze willen doen en ze proberen en proberen, maar ze kunnen zichzelf er niet toe zetten om het te doen. Ze vragen zich altijd af “Waarom kan ik niet alleen eten als ik honger heb? Waarom ga ik niet meer bewegen? Of waarom werk ik niet aan mijn dromen? Waarom ben ik constant boos en kan ik niet aardig en geduldig zijn naar mijn kinderen?”
En het komt allemaal neer op hetzelfde antwoord. Een van de tools die ik gebruik, wellicht wel mijn belangrijkste tool, is wat ik het Shift GEAR-model noem. Het is een model ‘gemaakt’ door een van mijn mentoren en sterk geïnspireerd door Byron Katie en Eckhardt Tolle en Abraham, en veel van de vooruitstrevende denkers van onze generatie. Het model is echt een manier om mezelf te coachen door mijn eigen denken.
Het uitgangspunt van het model en hoe de wereld werkt, is dit;
Het model begint met situaties. De omstandigheden in de wereld en dat zijn de dingen waar je geen controle over hebt. De rest van de componenten van het model omvatten onze gedachten, onze emoties, onze acties en onze resultaten. En al die dingen zijn binnen onze controle.
Nu vergeten we dat vaak. We denken of dat alles in onze controle is of dat niets in onze controle is. En zo is het nooit. Het is altijd dat de omstandigheden niet onder onze controle zijn, en al het andere wel.
Het Shift GEAR-model uitgelegd
Alles wat buiten ons gebeurt, is een situatie. En dat is maar een gegeven, een feit.
Er zijn veel dingen die we niet kunnen beheersen.
We hebben geen controle over andere mensen. Het spijt me, maar het is waar.
We hebben geen controle over ons verleden omdat het al geweest is. Ook al blijven we proberen het te veranderen.
We hebben geen controle over alles wat er in de wereld is gebeurd, en dat zijn al onze omstandigheden.
Maar dit zijn echt de enige dingen in ons leven die we niet kunnen beheersen.
Alles in onze huidige ervaring ligt binnen onze controle. Wat we besluiten te denken, waar we aan denken, de bewuste gedachten die door ons hoofd gaan. Deze zijn volledig onder onze controle.
We denken echter dat onze gedachten niet onder onze controle vallen. Het is zelfs zo dat de meesten van ons niet eens weten wat we denken. we reageren op onze gedachten waarvan we ons niet eens bewust zijn.
Waarom doet dit er eigenlijk toe? Nou omdat onze gedachten onze emoties creëren. En alles wat je doet in je leven is omdat je je op een bepaalde manier wilt voelen. Als dus je gevoelens worden veroorzaakt door je gedachten en alles wat je in je leven doet, die je om je beter te voelen, zou het dan niet belangrijk zijn om te weten wat je denkt? Absoluut, toch?
Geen school voor brein management
Het probleem is echter dat niemand ons dit leert. Niemand leert ons dat alles wat je in je leven wilt, vanwege een gevoel is. Het gevoel dat je denkt te hebben wanneer je het krijgt of het gevoel dat je denkt te vermijden wanneer je het niet te krijgt. Dus als emoties het belangrijkste zijn, denk je dan niet dat ze ons moeten leren dat al onze gevoelens worden veroorzaakt door onze gedachten? Zouden we niet met opzet moeten leren denken, zodat we de gevoelens kunnen creëren die we willen? Dat zou geweldig zijn. Ik zou echt willen dat iemand ons in de brugklas ons dit zou hebben geleerd. De ellende van het eerste jaar en de puberteit zou dan een stuk minder zijn geweest.
Emoties zijn ook mega belangrijk omdat ze al onze acties aansturen. Ze zijn de brandstof voor onze acties. Dus als je mij de vraag stelt, “Waarom neem ik dan geen actie?” Of “Waarom neem ik een actie die ik niet wil nemen?” Dat komt door hoe je je voelt. En je acties zullen natuurlijk altijd de resultaten creëren die je wel of niet in je leven wilt.
Dus nog een keer in het kort. Je gedachten, de zinnen in je brein creëren je emoties. Je emoties zijn de drijfveren achter jouw acties en je acties creëren je resultaten. Dit is een zeer eenvoudige manier om naar de wereld te kijken en het is 100% nauwkeurig. Ik heb geen voorbeelden gevonden waar dit niet het geval is.
Bewust worden van je denken
Wat bepaalt nu wat ik denk? Dat is de volgende logische vraag. Als mijn denken alles aandrijft, als het mijn emoties creëert, als het mijn acties creëert, als het mijn resultaten creëert, dan moet ik weten wat ik denk. En ik moet ook weten hoe ik dat denken kan veranderen als ik een ander resultaat in mijn leven wil.
Dus de meesten mensen hebben nooit geleerd om getuige te zijn van hun eigen denken, om met compassie hun eigen denken te observeren. Het is ook een oefening die echt oefening vergt. Wat ik daarmee bedoel, is dat het proces van het kijken naar je brein vereist dat je jezelf ziet als afzonderlijke entiteit, afgescheiden van je eigen brein. De meesten van ons maken die scheiding niet, we erkennen niet eens dat er een scheiding is. Maar om in die waarnemer modus te komen, moeten we onszelf van onze geest scheiden om onszelf te zien denken.
Dit is ook waar veel meditatie op is gebaseerd. Ik ben niet iemand die gewoon uren en uren kan zitten mediteren, maar ik kan zitten en kijken hoe mijn hersenen denken en ik kan mijn eigen denken observeren. Nu ik heb geleerd dat mijn gedachten mijn emoties en mijn acties en mijn resultaten creëren en ik kijk naar mijn brein, dan kan ik precies zien waarom ik de resultaten behaal die ik in mijn leven behaal. Mijn brein maakt ze. Daar begint het allemaal mee.
Als je dat eenmaal doet, als je eenmaal opmerkt wat je eigen brein denkt, dan ben je misschien een beetje verbijsterd of vind je je gedachten onlogisch. Dus mensen komen naar me toe en zeggen: “Oké, ik heb in mijn hoofd gekeken en ik heb het waargenomen en ik ben er niet blij mee. Ik wil het veranderen, nu meteen.” Dit is vrij gebruikelijk voor ons allemaal. We beginnen naar ons brein te kijken, we beginnen bewuster te worden en het is dan verbazingwekkend hoeveel negatieve gedachten we hebben. We hebben zo’n 60.000 gedachten per dag. En als je je brein nooit hebt gestuurd of nooit hebt verteld wat het moet denken, denkt het misschien oude gedachten vanuit je kindertijd of het kan in een negatieve spiraal zitten en veel negatieve gedachten denken.
Je brein is als een peuter met een scherp mes, die zonder toezicht in huis rondloopt.
Je brein is als een peuter met een scherp mes, die zonder toezicht in huis rondloopt. En als je het licht eenmaal in je hoofd aanzet, kom je misschien in de verleiding om het meteen weer uit te doen. Ik maak dit mee met de mensen die ik coach en heb gecoacht. Ze beginnen in hun hoofd te kijken en ze beginnen te herkennen hoeveel pijn ze hebben en hoeveel negativiteit ze creëren en ze willen er gewoon niet mee omgaan. En dat is helemaal prima, maar dat ontneemt je echt al je kracht en al je vermogen om te veranderen.
Wanneer je verandering in je leven wilt zonder dit te begrijpen, is het veel uitdagender. Laat me je vertellen waarom. Als je probeert je actie te veranderen zonder de gedachte of de emotie dat de actie aandrijft te veranderen, zul je het moeilijk krijgen. Omdat je die emotie en die gedachte die deze emotie creëert, moet tegenwerken. Dus daarom is voor velen van ons verandering zo frustrerend. We proberen te veranderen hoeveel we eten, of we proberen onze lichaamsbeweging te veranderen, of we proberen te stoppen met uitstellen, zonder de gedachte en de emotie te veranderen die precies datgene drijven dat we doen.
Veranderen met het Shift GEAR-model
Wanneer je in plaats hiervan echt kunt achterhalen waarom je iets niet of wel doet, dan zal het je de gedachte en emotie combinatie onthullen die deze actie aanstuurt. Als je de gedachte en de emotie verandert, wordt het veranderen van de actie zoveel gemakkelijker.
Dat is de reden waarom veel mensen, bijvoorbeeld kettingrokers, vele, vele, vele malen proberen te stoppen en het niet lukt, totdat ze een diagnose krijgen. Dit is met mijn beide grootvaders gebeurd. Ze krijgen een diagnose van kanker of van iets anders dat door het roken is veroorzaakt en onmiddellijk kunnen ze hun actie veranderen en stoppen met roken. Wat is er veranderd?
Het enige dat is veranderd, is hun brein. Ze kregen iets te horen dat die gedachte en de emotie erin veranderde. Daardoor werd het vermogen om te stoppen met roken gemakkelijker. Voor beiden opa’s was het helaas te laat. Maar mensen die jarenlang niet konden stoppen, konden hierdoor onmiddellijk en ‘cold turkey’ stoppen voor altijd.
Dit gebeurt ook keer op keer met mijn klanten. Wanneer ze beginnen te begrijpen waarom ze iets niet of wel doen, begrijpen ze hun passiviteit of actieloosheid. Vanwege de gedachte en de emotie dat ervoor zorgt. Ze besluiten dat denkpatroon en dat gevoelspatroon te veranderen en zo zijn ze in staat om hun acties veel gemakkelijker te veranderen.
En dat is echt waar coaching om draait. Het gaat erom de oorzaak van onze gewoonten te vinden, de oorzaak van onze patronen. Als ik dat ontdek, is verandering zoveel gemakkelijker.
Een voorbeeld van geen actie ondernemen
Ik zal een voorbeeld geven om het verder toe te lichten. Want als je dit begint te begrijpen, kun je het toepassen in je eigen leven.
Ik had een klant die echt wilde gaan sporten. Ze vond het heel belangrijk dat ze afviel en ze wilde gezonder worden. Maar iedere keer als het tijd was om te sporten, kon ze het gewoon niet opbrengen. Ze schreef helemaal een plan uit, ze zette herinneringen aan, ze maakte een schema, ze plande het in haar agenda. Maar het hielp niet. Zodra het tijd was om het te doen, deed ze het niet.
Wanneer we dus kijken naar de actie, was er in dit geval dus geen actie. Ze trainde niet. Dus ik vroeg haar: “Wat voel je als je niet traint?” En ze zei: “Vlak voordat ik besluit dat ik niet ga sporten, voel ik me gewoon apathisch.” Ik voel helemaal geen drive. En ik zei: “Ok, wat denk je dat het gevoel van apathisch veroorzaakt?”
Ik was op zoek naar de gedachte die de oorzaak van de emotie was. Haar gedachte was dat het hoe dan ook niet zou uitmaken. Ze had al eerder getraind, maar zonder resultaat. Ze wilde niet echt trainen, het was niet iets dat ze graag deed. Maar ze hield zich voor dat ze het moest doen om resultaten te krijgen en toch dacht ze dat het hoe dan ook niet uitmaakte. Dit was wat het apathische gevoel veroorzaakte, wat natuurlijk tot passiviteit leidde. Het motiveerde haar om niet te sporten.
Toen ze dit ontdekte, wilde ze dit onmiddellijk veranderen. Wat ik haar vertelde was om dit met compassie proberen te begrijpen. Zoveel van ons brengen zoveel tijd door kritisch over onszelf te zijn en dat is één ding dat ik mijn klanten niet laat doen. Ik zeg tegen hen: ‘Luister, we gaan onszelf vandaag niet naar beneden halen, we gaan nooit meer kritisch zijn tegen onszelf als ik er iets aan kan doen. Wat we wel gaan doen, is met nieuwsgierigheid en fascinatie begrijpen waarom je doet wat je doet.” Ik geloof namelijk dat iedereen een heel goede reden heeft waarom ze doen wat ze doen of waarom ze niet doen wat ze niet doen.
Wees nieuwsgierig en heb compassie
En als we niet de tijd nemen om echt compassie te hebben en nieuwsgierig naar onszelf te zijn, zullen we onze waarheden niet aan onszelf onthullen. Dus toen ze dit patroon ontdekte, toen ze erkende dat ze haar eigen apathie aan het creëren was, zij degene was die die emotie veroorzaakte die haar passiviteit veroorzaakte, was ze boos op zichzelf en kon ze niet geloven dat ze dit haarzelf aandeed. Dus liet ik haar met compassie en nieuwsgierigheid naar haar gedachte kijken.
Dat is denk ik het belangrijkste onderdeel van coaching. Het is echt je aan jezelf openbaren en de relatie ontwikkelen waar je op jezelf kunnen vertrouwen. Dus besloot ze het gewoon op te merken, ze besloot er aandacht aan te besteden en het niet meteen te veranderen. Ik denk dat als je het volledig wilt snappen, dat je geduld moet hebben met jezelf en het patroon en waarom je zo denkt volledig moet begrijpen.
Vanuit dit proces begreep ze dat haar gedachten heel logisch waren, want je bent geïrriteerd door alle dingen die je al hebt geprobeerd. Je hebt jezelf voor je kop geslagen, je hebt jezelf op strenge en gekke diëten gezet, je hebt jezelf jarenlang gedwongen tot strakke oefeningsregimes die uitputtend en pijnlijk waren. En dus sta je er nu natuurlijk apathisch tegenover.
En toen ze in staat was om contact met zichzelf te maken en echt begreep dat de reden waarom logisch was, kon ze echt beslissen of ze de manier waarop ze dacht wilde veranderen of niet.
Houd van jezelf tot in actie
Je moet in een plaats van mededogen, begrip en liefde zijn en van daaruit kun je jezelf aanzetten tot verandering. Je kunt niet in strijd jezelf veranderen, je kunt jezelf niet verslaan met verandering. Dan zal het niet permanent zijn. Of je nu probeert af te vallen of je probeert iets in je leven te veranderen of te creëren. Je kunt het niet met geweld doen, omdat je onder druk zult breken. Je kunt het ook niet met wilskracht doen, omdat je tegen jezelf bent, je probeert je eigen brein te verslaan met je eigen brein.
En het brein herhaalt zichzelf graag, zoekt graag naar patronen en is graag efficiënt. Dus wanneer je brein steeds dezelfde gedachten heeft, keer op keer op keer, omdat het niet onder toezicht staat, en je je niet eens realiseert dat je deze gedachten denkt. Dan is oefening en vaardigheid vereist om het te veranderen. En als je het probeert te veranderen zonder het te begrijpen, ga je met je eigen geest in een gevecht. En natuurlijk, als jij het tegen jezelf bent, zul je de verliezer zijn.
Dus ik wil echt benadrukken dat als je eenmaal begrijpt dat je gedachten je gevoelens creëren, die je acties creëren en dus waarom je geen actie onderneemt of waarom je iets doet dat je niet wilt doen. Dat je dan diep ademhaalt, het patroon probeert te begrijpen en niet kritisch naar jezelf bent.
Het betekent trouwens niet dat je terug moet naar je verleden, het betekent niet dat je op de bank van een therapeut moet zitten en moet praten over alles wat er als kind is gebeurd. Het enige wat je moet weten, is dat de gedachte die je nu denkt, en die je misschien al sinds kinds af aan denkt, de pijn veroorzaakt. Je hoeft niet precies te begrijpen waarom je het als volwassene denkt, je hoeft alleen maar te erkennen dat je dat doet en aardig voor jezelf zijn in die herkenning.
Conclusie
Samenvattend. Elke actie in je leven is het gevolg van een emotie. Elke emotie in je leven komt door de gedachte die je denkt.
Stap één is dus om echt in je brein te gaan kijken en te zien wat je denkt. Je bewust te worden van je gedachten en jezelf af te vragen waarom. Dit geld voor alles wat er in je leven gebeurt. Als je je afvraagt waarom je doet wat je doet, waarom je je voelt zoals je je voelt, zal het antwoord dat je jezelf geeft altijd een gedachte zijn. En dat is de beste manier om te weten wat er in je hoofd omgaat. Want wat er in je hoofd gebeurt, bepaalt wat je voelt, doet en welke resultaten je behaalt.
Dus oefen dit. Neem een leeg vel papier, zodat je kunt oefenen met iets dat je misschien in je leven doet dat je wilt veranderen, of iets dat je niet doet dat je wilt veranderen. Denk eraan om geduldig te zijn. Geef jezelf de kans om jezelf echt te begrijpen en pas dan kun je beslissen of je wilt veranderen.
Wil je je echt beter voelen op emotioneel vlak en meer te weten komen over de toepassing van het model? Download dan mijn quick guide om je in 10 stappen beter te voelen en zet de eerste stap om weer controle te krijgen over je gedachten, emoties, relaties en je tijd.
